{ خدابیل بمدرسه میرود } قسمت چهل و نه _ 49

آقا که تو بوی ..

ایر خومه نیزیدوم به بیهوشی .. می دام ولوم اکرد ؟؟
خُم ایشنهدومس ، ایدونستم ای فندو فیل منه کاروم نبوو .. تازه دستاس گرمآبیدن .. خوشس ایاهه به کُتک زیدن ..
تازه جور خوفاش شب وا دوسه قولوپ ز خینوم خوره تا آروم آبوو ..
خمه زیدوم به بیهوشی ..
دام تا فهمی سستآبیدوم زیر دستو پاس .. ز کتک زیدنوم دس کشی .. چنوو لیلها نفتس صدا اکردن ..طی خم گدوم الان حرارت ز لیلها نِفتس جور پُخارا شرکت .. ازنه سحرا ..
بخوم گدوم خدابیل ایچوو دی جا سفتیه وا هرچه داری ری بکنی ، که اوضا خرابه ..
چنوو شل کردوم زخُم که همسون بآور کردن ..

دام شوینی به مهرجون ..

بس گوو : دُر پلاته کندی جغله که این زحال اره .. روو یه پاله اُوو بیار بزنوم به ریس تا کروم یه چی وآس نوآبیده ..
تا مهرجون رهد اُوو بیاره دام یه کم ولاندُوم .. یکم قربون صدقوم رهد .. عقومه گره بلندوم کرد مونم شلکردوم زخم سروم جور مرغی که حروم آبیده بوو وست یه طرف .. دیده بیدوم مرغیکه حروم ابوو چطور اوو ز دهونس ازنه به در .. هرچه تف منه دهونوم بی جم کردوم زگوشه لووم رختوم سحرا ..( البت اوسوو که کوچیر بیدوم یه طاسه خفیف هم داشتوم )
اوو دهونم که رخت ..

 بآورکرد که زحال رهدوم ..

شروو کرد به چی گودن بخوس ..که یو چکاری بی که مو کردوم ..وو هی گریوست ..
یواش طوریکه دام نفهمه زلا مرزنگام نیشتوم .. دیدوم تیاس پر ز حرسن ..طی خم گدوم باریکلا به خوت ..خدابیل که خووو جِستی ز کوتک خردن ..
مهرجون پاله اُوونه دا بدام ..

دامم هموطورکه نون کولنه اُوو زنن چنگسه پُر اُوو کرد پیشکِنی منه ریم ..

مو هم یه مست مرزنگامه تند تند زیدون به یک .. یه ناله ای کردوم .. ازنوو تیامه بستوم .. وو خم زیدوم بمردن ..

ایدونستوم نوا زیاد کشس بدوم ..

دام رُند بوم که بوروم منه حونه .. تا وریستاد وا کِل .. تیامه گوشیدوم ..جور یه ناله خفیف گدوم : ها دا چه وآبیده ..مو کوینم ..ایچوو کوینه ..خوی بریم کویه ..می چه وآبیده ..
دام گوو : دا رودوم هیچی نوآبیده .. هیچی نی .. تازه کرومه بروم داغل بال تش تا گرمسآبوو ..
منه همیوو که ابردوم بال تش .. کارا بعدیمم ردیف کردوم که بعد یوو وا چه بکنوم ..
دام نهادوم بال تش بمهرجونم گوو ویرتآکروم بوو تا یه چی بیاروم سی کروم بخوره جون بگرده بس ..
طی خم گدوم : به به .. افتوو رهد هموچوو که دل دُز اخواست ..
خمو مهرجون ، تنها منه طوو .. بال تش
ادامه در قسمت بعد ..
خدابیل "

{ خدابیل بمدرسه میرود } قسمت چهل و هشت _ 48

منه ره که داشتیم ایورگشتیم بمال خمون ..

مهرجون .. هم دلس ایسوهد سی شیخل ..هم دندوناس بُن جیت گلیس کار ایکرد ..
یه دم چی بس اگوو .. یه دم دلسوزی اکرد سیس ..
یه بار اگوو : حلا خوو آ ووی ؟!! ..

دِلت لِس نِها ؟!! عالم وو آدُوم ز خوت بَری کردی !! حلا دی دلت خُنوکه ؟؟!!!!

پَ چه ز پیا ایخواستی بَرد پرکونس کردی ، سرسه طوقلا کردی ، که بِ دُوخته نیا !!!

پ کُر چه وآت بی ؟؟ دِربین داشتی ؟؟؟

بگوو بینوم .. تو که زیدیس پ دی سیچه قامس نکردی ؟؟ پَ سیچه بت نوآستا ؟؟ سیچه نیشتی منه تیاس .. بِر آ بیدی .. تا بفهمه کار خوت بی ..

می بت نگودوم بی : ای زت پرس کِرد ، ننیری منه تیاس .. سرته وَن وآ زیر جواوس بده ..

می همه یونونه بِ خوتو خدابیل نگوده بیدوم ؟؟ هاااااا ؟؟؟

یه دم ساکت ابی ..

ایرهد منه فرگ .. اما نونم بِ چه فرگ ایکرد .. بعد ایگوود : ای خدا رُحی .. بالاتر رُوآی .. دی بِ گِل نَدرآی .. مُونه نیکُشی ؟؟

جونومه بستون خلاصوم کن ..

چطور ننیشتی بروز همینو ؟؟ یونوو خوو نون ندارن بخورن ..

چطور ننیشتی به دا بوو فقیرس .. تمام امیدسون همی جغله بی که درس بخونه .. بلکه یه چی آبوو سی روز سیا خوس ..

یونم زسون استیدی ؟؟!! بالا تر روآی .. همچنوو .. که هیچ ملاضه هیشکینه نیکنی ..
یه دم دی اِز نُوو همباز ساکت ابی ..

ایدفه با گریوه اگوو : حلا وا چطورنی بمال بگوم چه وآبیده ..الصن سیچه مو وابسون بگوم حال حَکایت چنه ؟؟

فقیر نونست وا چه بکنه وو چه بگوو !! همیطور منه سرمون ور زی .. تا رسیدیم بمال ..
خلاصه که حرو شلنه برد تا منه حوشسون وو تحویل داس دادسو ..

چِل مُنم گره وا خوس کشی بُرد ..

چنو قهرس بی ترسیدوم دُنگ آس دُوم .. لیمسه کشیدوم یوآش ز دینس ایرهدوم تا رسیدیم دَم حونمون ..

بام اوی طی دام .. وو حال حَکایته سیس گوو ..

دامم نیشت بُم گوو : سلطون بِِرُیم نهلات .. نکه تو هم واباس بیدی ؟؟
وو تا دستس جون داشت .. کُفت منه گوشوم که تا یه ساعت گوشوم درنگِشت ایکرد وو دی نفهمیدوم اگوو چه .. فقد ایدیدوم چیلس تکون اخوره وو دندوناس ایخردن سر یک هی کف وو تف دهونس پِشک اِبی مِنه ریِم ..

وو گم ازی بکولوم .. تا مهرجون اووی حالیس بکنه که مو دَخالتی منه ای ماجرا نداروم ..

دام ورکشی بُم .. حلا نزن وو کی بزن .. زیدوم تا کش اوردوم ..

باور کن منه کتک خردن آرزوو اکردوم که ای کاش مو جا شیخل زدست آقای نوروزی کتک بخردوم وو ایطور ز دست دام کتک نیخردوم ..

بدبختی مو یو بی که دام گزایلی بی .. دیر گرم ابی .. هرفک هم گرم ابی سرد کردنس کار هر کسی نبی ... غیرا ز بووم حرف شنوی داشت ..
بعد مهرجون سیم گوو : هرچه داد ایزیدوم کچی .. کچی .. ای فقیر هوو دخالت نداشت .. کار خدابیل نبی .. یوو خور نداره ... الصن گوشس بدهکار نبی .. زورومم بس نیرسی ..
هیشکی هم نبی ز زیر دستو پاس بدرارت ..

یه دم پا اینها بِ خِرِت .. یه دم گم ایزی بت .. یه دم بلندت ایکرد اینهادت نُک سر .. ایکفتت سر گِل .. تا دی خوس خسته وآبی ولت کرد ..

مونم بیهوش ..
http://khodabill.blogsky.com/
ادامه در قسمت بعد ..
دوستان و همتباران عزیز ..
بابت تاخیر فرآوان ازتون پوزش میخوام ..
مشکلات فرآوان و نداشتن نت . باعث شد که به تاخیر بیوفته ..
دوستدار شما ..
خدابیل "