{ خدابیل بمدرسه میرود } قسمت بیست یک _ 21

وختی گوو به نشونی همی پشکلا ..
نیشتوم به پشکلا منه دستوم که چقدر سیم عزیز اویده بیدن تا چند دیقه پیش فقط سیم پشکل بیدن ؛ اما حلا ز طلا سیم گرون تر وو با قیمت تر بیدن ؛ دلوم ایخواست ز دل و جون ضفتسون بکردوم وو تا به روزس ، زسون خوو نیهداری بکردوم ؛ که همی کارم کردوم ..
نیشتوم به مهرجون که یه برقی ز علاقه منه تیاس برچ ایزی وو اولین بار بی که ایطور بُم ، ای نیشت .. وو یه خنده شیرینی ری لواس بی که ز عس سی شرینتر بی ..
راستس ای نیشتنی که بُم کرد مند منه مزگوم وو نشق بست سی همیشه ..
گومس : به نشونی همی پشکلا ؟؟؟؟
حلاکه ایطور اَوی وردارمسون سی روز س که یادت بیاروم که چه گودی .. که مبادا بزنی زیر حرفت ..
گوو : اتفاقا زینا به بعد هرفک پشکل ابینوم یاد تو یوفتوم ..
یه جَهوه کِربیت نهاده بی بال چاله ، گوگرداسه وندوم منه تش که دام به جستسون نگرده .. جَهوسه نشون مهرجون دادوم گومس بینیس ، پشکلانه نومسون منه همی جهوه کربیت وردارومسون تا بروزس ..
جهوه کربیت که تکون ادادوم ؛ ترک ترک ، پشکلا صدا ادادن ..
گومس : هر فک ای قطی کربیت دیدی منه دستوم داروم تکونس ادوم بدون منظوروم چنه وو چه زت ایخوم ..
گو : باشط ؛ تو درسته خوو کن ؛ نمرها املاته ز یو که هد ، بهترسون بکن ؛ بیست بگر ؛ به منه تشنی بووم هر فک که قطی کربیت منه دستت بی ؛ داشتی تکونس ایدادی یام بوسومت ..
گومس پ مو چه ؟؟ مو هم هر فک تو بیست گرهدی وابوست کنوم ..
گو : نه ؛ مو خُم زرنگوم همیشه بیست اگروم ایطور تو شل اکنی به دَرست ؛
ای قرار فقط سی تونه نه سی مو ..
یکم رهدوم منه فرگ .. دیدوم حرفسم حقه ؛ درستم اگوو ؛ تازه ایر بخواستم کنِه وابوم کدس ، که وا مو هم بوست کنوم ؛ ترسستوم همیونم ز دست بدوم ..
گومس باشط قوول ، اما نوا بهلی حساوت سنگین وابوو .. روزانه بات حساوو اکنوم ..
گوو : باشط تو بیست بگر مو دیقه ای بات حساوو اکنوم ..
دام بنگ مهرجون کرد گو : مهرجون هیییییییییی مهرجون دات این هی بَنگت اکنه؛بووم تیات دستت درد نکنه ویرت وا بچلوم بی دی خدابیل تیسونه برو بین چه وات داره ..
منه رهدن که داشت ارهد بُم گود : صووه املا دارین ، بینوم اولیس دشت اکنی ؟؟
گومس ایر بووم اینو جهرنه راست کنن ، که ز اَوو طا کنیم ، نشونت ایدوم ..
وو رهد ..
هو که رهد سی اولین بار ، بی نگفت کسی ، خم رهدوم سراغ کیفومه .. وو رهدوم کتاوو فارسینه ورداشتوم شروو کردوم به خوندنس ..
دام وی دی کتاوو منه دستومه گوو : دا جندون کینه گرهدن بجات که تونه ول کردن.. بینوم کتاوو منه دست کرومه ؟؟ تو ز ای نا پهریزیا نیکردی خوو ..
گومس مُعلَم جایزه نها سیمون ، ایخوم جایزنسه بَرمُ ..
اوو شوو بووم اینوو دیر مجال ز راست کردن جهره ورگشتن تا همسوو پا چرا لمپائی که دام سیم گرنی ، هی ز ری درسائیکه آقای خدا بشقی بمون دا بی ، ایخوندوم و بازم ایخوندوم وو ز ریسون مشق اینوشتوم تا خوو یادسون بگروم ..
بووم که وی ؛ گوو به هر بدبختی بی جهرنه راستس کردیم یه چنتا سنگ هم نهادیم منس بینیم تره برو آرتون کنه یانه ؛ الحمدلا خوو بی ..
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ادامه در قسمت بعد ..