{ خدابیل بمدرسه میرود } قسمت پانزدهم _15

ز بچیل تازه ز مار آویده سیتون بگوم ، که هرکاری کردوم بووم اسمس یکیسونه ننها قپونی ..
گو : چینا که مرحوم باوا گپمون اسمس بنگشتی بی ، اما بس اگودن اغوو .. اسم یکیسونه اینیم اغوو ، اسم یکینم ایهلیم بنگشتی ..
هرچه دام بس گوو : که ای بچه ز سر شوق یه اسم سی گوس نهاد ، دلسه مشکن ..
بیوو گوش بگر ، حتما خدا یه چی نها بدلس ، که وا نوم ای بچه یوو بوو ، فاده نداشت ..
بوومم بس گوو : خدا یک ، بنده دو .. الصن حرفسم نزن ، همیو که خوم گدوم ..
دامم بس گوو : حالا که ایطوریه خیلی خوو ، اما ایر ای بچه گریوست تا سکه برد بدل خوت وا ارومس کنی ..
تا دام یونه گوو موهم نهادوم وا گریوه ..هالا نگریوو ، کی بگریوو ..
اما فاده نداشت ، حرف حرف خوس بی ..
هو که کوچیرتر بی بس اگودیم بنگشتی ، هوکه گفتر بی بس اگودیم اغوو ..
بعد یه هفته هم دا مهر بانو اوو هفتنه هم رهد کدسون ،
با هویر پلارسون کرد .. دست برد تیاسونم گُشی ، دست کرد منه چیلسون سق دهونسونم ورداشت .. یه مست چربو چلیسونم کرد ، بعدم قنداق پیچسون کرد وندسون منه تهده ..البت یکی یه بلور هم نها وا یه قِطی سی اوو میز سون .. مو هم هی نیشتوم بس بیننوم چه کنه .. بعدم یه مست دینشت و ذاک هم وند به تش وو هی یه چیائی اگوو و هف اکرد بسون ..
یه مست مُهره فهمه و دک و دعا بست کدوسن .. که زقضا بلا و جک و جونور بدیر بون..
اما بچیل که غلوه جمو جیلا کردن و تیاسون ذل بی .. بسون دیار بی چه هفینی زسون ادرا .. ز خوم بدتر :))
به شیر دام که رحم نیکردن هیچ ، شیر گایلم ایخردن . چنون هفین بیدن و اشکموو
، عینا رویز همچی ایخردن ..
هرچینه گرهدن بدست ، ایخواستن گم بزنن بس ، طی خوم گدوم ، ای داد صووه کی ز غپ یونون جون سالم بدر بوره ، کی وا اشکم یوننون سیر کنه ؟ هر چی داریم وا بره منه اشکم یونون ..
بخوم گدوم : ای یه روز زخوو وریستادی دیدی همجا سیاهی ازنه هیچ نترس یا منه اشکن بنگشتی هدی ، یا اغوو ، ز ای دوحال خارج نی
ادامه در قسمت بعد ..