{متلهای خدابیل : ای دا ، نم چه خردوم } قسمت دوم ..

منه همیوکه جغله اوی وا هوش ..
از نوو اوو طلا دادنس .. هشتنس یکم جوون بگره .. تا بیا وا صدا ..
هیکلس وابی وا یه توک اوو ..عرق ز چار طرفس چیر اکرد .. وو تند و تند نفس ازی ..
رنگس وابی عینا چلواری سفید ..
حسنآقا دعا نویس گوو : هیشکی واس دونگ مده ..بهلینس جون بگره .. یو سر حال خوس نی .. ملاکها تازه ولس کردن هنی وا صرافت نوسته ..
یکم اوو زیدن به ریس ، وو دوسه نفری کولسه ولاندن ..تا یکم حالس جا گره ..
حسنآقا آروم بس گوو : گشتاس رودوم ، چه دیدی که ایطور آشوفته وابیدی ؟؟
جغله زام بسته هم نیشت دورتادورس که همه منتظرن بوینن چه وابیده ؟
گوو : نونم چه بی ، غیرا دونوم ا خواست گمَ بزنه سرومه بکنه منه دهو ن ، بخوروم ..
وو شرو کرد سیسون تل دروو کردن ، که تیاس تش منسون بی ، چیلس چنوو فراخ بی که سر آدوم اره منس ، دندوناس چنده سه دند بی وو خین زسون توک اکرد ،
سیلا نفتس چند در مشک بی .. گوشاس چنده باد بزن بی وو می داشتن ، سویلاس چی کلفتی دسته کلند بی ..
تا یونه گوو ، یه چکه چکه ای وست منه مال ..
حسنآقا دعا نویس ، همنه ساکت کرد تا سیسون تعریف کنه ..
گوو : ای مردوم آبادی ، جهندم ز حیونون ،جهندوم زمال ، ویرتون وا بچیلتون بوو ، یو ملاکه کافره ...
یونه که گوو ، پیا بی که ازی منه تیگ ، زینه بی که ریانه اکند ..وو بچه بی که اگریوست ..
تا دی مردوم ترسیدن ، دا دمس ..
گوو : بله .. مو که به امر خداوند رب العالمین خیالوم ز جهدم راحته ..
اما سی ایسا اگوم ..روز قیامت نزدیکه ..
دیشو نه ، پریشو خوو دیدوم که منه بهشتوم ، پام نهاده سر پام ، وو دِکیم زیده و بالش ، زمنه دریچه بهشت به جهندم سیل اکنوم ..
آقا تش .. آقا چومت .. انگِشت سُهر .. کامیون کامیون هیمه .. اینو سی کیه ؟؟
نیخوم دشمونتون بدوم ، اما ینو سی کیه ؟؟
یو نو سی تونه غرمساقه ، که وا بری منه تش ..
ای ملاکه کافر اویده که خوردارمون کنه ..
اوی که بگوو کل گوشتونوم . حواصتون بخوتون بوو ..
یونه گوو و ز حوش آغام بازعلی زی به در ..
مردومم با ناراحتی هرکه ره حونه خووس ..
مو هم هشتوم تا خلفت آوی ،
 اویدوم به لم رهدوم سر کهدون خمون گرهدوم خوسیدوم ..

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ادامه قسمت بعد ..