داستان به زبان بختیاری

متلهای خدابیل

داستان به زبان بختیاری

متلهای خدابیل

{ خدابیل بمدرسه میرود } قسمت بیست 26

 مونو مهرجون هم رهدیم طی بچیل که هم حساوو یادوم بده و هم ویرمون وا بچیل بوو .. سی اولین بار بی که ز یاد گرهدن حساوو کیف ایکردوم .. راسیاتس آقای خدا بشقی تا اوو روز هرچه درس داده بی حروم ایر فهمیده بیدوم چه ایگوو فقت ادیدوم سی خوس یه چیائی اگوو ، مو هم الصن نی فهمستوم چه گوود ..مهرجون چنوو خیف یادوم دا که هیچ دوس نداشتوم درس دادنس تموم کنه .. گا تفاقی هم لیوه لیوه ای ایدراوردوم که یکم بخنده ..
مثلا یکی ز مثلها کتاوو ایگوو : روی درخت 10 بنگشت نشسته بود ، مجید یکی از بنگشتها را شکال میکند چند بنگشت روی درخت مانده است ؟؟ ایگدوم هیچ بنگشت .. مهرجون ایگوو خدا بیل توخو همنه خوو بلدی جواوو بدی پ سیچه یونه غلط جواوو ادی ؟؟ جواووس هیچ بنگشت نی ؟؟ پ بقیه بنگشتا چه وابیدن ؟؟ گدومس ..البت مجید یکینه که بزنه بقیه هم فِر ادن وو ز ری درخت اِگروسِن .
بعدم دوتائی با هم اینهادیم وا حنده ... ایگوو : ای آل سر گپته بوره که گوشات منی کواوو شامیا دامن چنوو گپن ..بَل بله گوش همس ویرت وا حرفا بیخوده ، کر تو نتری بی سوک وو دوک بنشینی ، ب بخت آغام قوواتعلی ایر ز اول سال همیطور درس بخوندی وو تمبل بازی نی دراوردی الان شاگرد اول کلاس خوت بیدی !! کر تو همقدر زرنگ بیدی وو ایقد صرف ایگرهدی ؟؟ می کُمت درد ایکرد آبروو خوته ایبردی جلوو بَچیل ، هی بت بخندن ؟؟ یادته کچیم وختی فهمی الکی بس گدی اَملا بیست گرهدی ؛ چه دنگی بروزت برد ؟ ایر ای کتکائی که به تو زی ، به قاطر بزی ؛ حتما سَقَط ابی .. چطور تونه هد ، مو ندونُم .. البت ز قاطرم پوستت کُلُوقت تره .. که هیچیت نوابی .. کُهمیر زیده دلت ایخواست همقوو کتک بخوری ؟؟
گدومس : مهرجون مو فقط سی دل یوکه دوستوم داشته بوئی وو وختی گپ وابیدوم شی بکونی بُم ، بیست اگروم .. مو غلوه میلُوم بت اکشه ، مهرت غلوه بجونومه ..وا چنو بیست بگروم وو هرسال قوول ابوم .. تا یه راست دیپلوم بگروم ؛ اسوو خوم معلَم آبوم .. دی خم بچیل آبادینه درس بدوم ، دی بچیل مال هر روو پیاده نرن تا مال حجی آقا منه ای برف وو شُلُ شُوو ؛ مِنه ای ره پر خطر ؛ منه ای بارونا که نزدیک بی خمونه اوو بره .. بنطرت بووت ایله تو هم بعد کلاس پنج بازم درس بخونی ؟؟ اسوو هر دوتامون معلم وابویم !! ب منه تشنی بووم الصن هیچ بچه اینه کتک نیزنوم .. یه کلاس هم راست اکنوم سی آبادی خمون که دی برف و بارون ن پلوفنس که منه چادرِ پُر سَک و سیلا درس بخونن بچیل .. ایر دوتامون معلم وابویم دی ز شهر معلم نی فشنن سیمون ، که دلسون نسوسه سیمون هی کتکمون بزنه !! مهرجون گوو : خومم غلوه دلوم ایخوو درس بخونوم ، اما نگمونوم بووم بهله ز پنجم بیشتر بخونوم . ایر گوو زخُم گفتر داشتوم شاید بووم بهشت برهدوم طیس درس بخونوم ، اما خدا هیچ گوو گپ تر بمون نداد !! اما ایر تو درس بخونی وو معلم آبوی ، حتما شیی کنوم ووت ، اوسو بچیل خمونم طی خمون درس ایخونن .. سیت غذا راست ایکنوم ، لواساته شوروم ، کمکت املا بچیل صحیح کنوم ، خم کمکت ایدوم ، شایدم کلاس اول ، دومنه خم درس دادوم کمکت !! اینونه که ایگوو ، حرص اوی منه تیاس ، گوو خدا بیل ، ابوو یه روزی همه ای چیائیکه گودیم ، راست آبوو ؟؟
ادامه در قسمت بعد

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد