{ خدابیل بمدرسه میرود } قسمت چهل _ 40

بعد داستان شیخل که چطور ز دست آقای خدا بشقی کُتک سفتی خرد ..

دی منه نوشتن خیلی دقت ایکردوُم ..

وو همیشه حواصُوم جم بی که خلوو پیت ننویسوم که دردیکه بروزس رهد به روز مو هم نره .. همی مسئله باعث اووی که خطومم خوو اَوُوِه ..

سخت ترین روزا عمرُوم منه همو مدت بی که هیچ وخت خیالس ز ویرُوم نیره .. که چه روزا سختینه نهادیم پشت سر ..

که امید وارُوم دی ری وا پشت نکنه .. بره هرجا که میلس اکشه ..فقت سراغ مو نیا .. راستی اگوم ای کاش زندئی آدُم مِلث همی دستگاها هد که فیلم نشون اده وو هرجاسه نی خووی ازنی ری دکمه جلووبَر .. ای برس جلوو .. ز همی دکمها داشت .. تا هرجاس که بت سخت ای گودرته .. بزنیس بره جلوو ..

اما می ابوو ز دست روزا سخت فرار بکنی ..

ای یوو بَخت ایمانه .. که ایزنس ری دکمه اسلوو موشن که خوو جرز بُوونه منه جوون آدُوم .. خلاصه بگودرتیم .. منه اوو روزا خدا یخچالسه نهاده بی سر درجه آخر وو هرچیکه تیت ارِکِست بِس .. رِچلَک بَست بی ..

بقول دام برد شق ای ورداشت ز سرما ..

موکه ز همه کوچیرتر بیدُوم وو بقول خمون نازلوو هم بیدوم .. امسال هم اولین سالوم بی که ایرهدوم ب کلاس وو هنی عادت نکردوم بی ، به ای شرایط .. خیلی سخت بُم ایگودَشت .. گا وختی هم منه ره زسرما ایگریوستوم ..

جهندم ز سرما .. تازه بعد یکی دوساعت پیاده به ره پا کفتن منه برف .. واسکه کتک هم خوریم .. یو ظلم گرون بی ..

یکی نبی بسون بگوو : لا مَهصوو ، می خدانه نی یشنی ؟؟ می به کافر رسیدی ؟؟ اویدین بچیل درس بدین ؟؟ یا عذاووسون بدین ؟؟ ترا به نون وو نِمکت که هیشکی رُهسه نکند .. چینوو وا بچیل رفتار نکنین ..

یکم رحمو مروت داشته بوئین .. بِگر بچیل خوتونن .. الصن بگر بچه یتیمن !! وا باسون ایطور رفتار بکنین ؟؟

ادامه در قسمت بعد ..