خدابیل بمدرسه میرود } قسمت بیست پنج _ 25

وختی بُم گوو بریم تا جاسه نشونت بدوم ، ایگوی دنیا ز خُم بی ..
 نونم به پا رهدوم تا طی بچیل یا فِر دادوم .. چنو حال خوشی داشتوم ، ایگوی ری اَوورا بیدوم ، یا یه پغِر که باد جابجاس ایکنه .. البت مهرجون همو باد بی که با یه هَشار مُنه جا بجا ایکرد وو هیچ اراده ای هم ز خُم نداشتوم ..
منه طوو که رسیدیم نشست طی تهده بچیل ، موهم جور او دفه سرومه نهادوم ری پاس ، ایگوی سروم منه بهشت بی ، هیکلوم ری زمین .. راسیاتس دلوم ایخواست تا دنیا برقراره سرومه ز ری پاس نورداروم .. تیامه بستوم وو چنو لیز گرهده بیدوم که دلوم نیخواست هیچ وخت تموم کنه .. او لحظه سی مو بهترین جا وو بهترین حالت دنیا ، همونجو بی .. بهترین حالتی بی که تا او روز منه زندئیم تجربه کرده بیدوم .. نه ایدونستیم کناه چنه ، نه ایدونستیم خطا چنه .. نه ایدونستیم خیانت .. فقط عشق بیدو ، علاقه بیدو ، خدا ..
بنظر خُم او لحظه ز صد سال نماز خوندن بهتر بی ، چون پاک بی وو ز ری علاقه بی .. منه همی فکرا بیدوم که ز گرمای نفسس اویدوم وا هوش .. یادوم وست که کوینوم وو داروم چه کنوم ، منه او هوا سرد چنون احساس گرما بُم دست دا که منه ذهنوم هیچ سرمائی وجود نداشت وو همس توستون بی .. ایگوی تیغشت افتوو ظهر توستون بی .. چنوو لووام داغ اویده بیدن ، که سرما ز ویروم رهده بی .. لاشوم چنو داغ اوی بی که حفارشتسه خم احساس ایکردوم .. چنوو لوامه لورگنی به یک که هیچ دلوم نیخواست وردازرسون .. دلوم ایخواست او لحظه آخرین لحظه زندئیم بی ، که ایر ای اتفاق بِ وَست ، زندئیم چه پایانِ خوشی داشت .. نونم چقد طول کشی .. فقط ایدونوم دلوم نیخواست تموم کنه .
بوو دهونس چنوو خوو بی ، که ز صدتا گل ، بُوس بهتر بی ، بوو چویل تیس هیچ بی ..
 تُم دهونس چنو شیرین بی وو خوش مِزه ، که مِنه دنیا هیچ مزه ای بِ تُمس نیرسید ، وو نترست باس براوری کنه ..
نه گمونوم ز ای دنیا بی ، البت ز ای دنیا هم نبی .. فرشته ای بی که ز آسمون اوی بی ..
دی علقوم نترست بالاترسه تصور کنه .. دی منه دنیا هیچی وجود نداشت تا او لحظه باس مقایسس کنوم .. ایگوی دنیا کم اورده بی ، وو ز تمام دنیا سر بی ..
راسیاتس خمومه گم کرده بیدوم .. منه او لحظها ، چنو ز خُم بی خور بیدوم که نونُم چقد طول کشی فقط دونم صداخروس بد مجال اوردمون بخمون ..
 تیامه ک گشیدوم .. دیدوم دهون مهرجون پر خینه ..
گومس : پ دهونت سیچه خینالیه ؟ با خنده گوو : ز خوت پرس کُن ، که چُنو گم زیدی ب لووام .. گومس البت خرده هم داره :))
جلده با یه اوو بزن بِ دهونت تازه ایر دام ایطوری دیدت وا چه جواوس بدوم ..
ز شوخی گوو : اتفاقا وا بهلومس نشون دات بدومس که بوینه چه کر حاری داره ..
ای بهشتنت ایخردیم ..
دامه در قسمت بعد ..