{ وار غم }

بسه دی ، دنیا دیه خین وِ دلوم کرد
سر دِنگ عافیت ، رهد و وِلوم کرد .

دی نیا بُونگ دلی ، خوش به غرُونگه
همه رهدن ، جغد دل بیحاصلوم کرد

ای خدا زونی بزن ، رهدن عزیزون ؛
وارمون غم نفسی ، پا وِ گِلوم کرد

ساز چپ؛ظلم گرون ؛ شیون و زاری
بالومه اشکنده غم ؛ پا وِ خِروم کرد

دی نیا دی نیروهه ؛ دی سوتوکوره
چال سرد همدلی ؛ پیرو وِروم کرد

ای خدا چونتر بری که سرگرونی
باد خاک بی کسی کورو گوُمم کرد

هرچه که جار ایزنوم ، نیده جوابی
شو غم دی نیروه ؛ جا وِ دلوم کرد

" خدا بیل "